Reisverhaal «China - deel 2 (echtig waar)»

ETHIOPË 2010 | China | 0 Reacties 11 April 2008 - Laatste Aanpassing 11 April 2008

Hallo Belgie en omstreken,

We zijn ondertussen zo'n dikke 3 wekenin China en we hebben er nog steeds een goed gevoel bij. Voor ons vertrek hoorden we allerlei verhalen over het arrogante, asociale gedrag en de vieze gewoonten hier ... toegegeven ... de meeste mannen zijn kettingrokende macho's die hun sigaret uitduwen op de armleuning van de nieuwe bus, terwijl ze hun rochels uitspugen inhet gangpad en hun neus snuiten in hun handen en deze dan afvegen aan de zetel voor hun ... maar achter die facade zijn het hulpvaardige, nieuwsgierige en vooral vriendelijke mensen die niet elke kans benutten om die "laowai" (=vreemdeling) in 't zak te zetten. Over vreemdeling gesproken ... ze gebruiken dat hier wel LETTERLIJK want wij mogen enkel slapen in hotels waar het bordje "Aliens and overseas permitted" tegen de gevel plakt.

Waar hebben wij ondertussen weer uitgehangen . . . na onze "kapelleknsgang" (tempelbezoeken) in MANSHI zijn we terug opzoek gegaan naar de heidense (veelal animistische en soms boedhistische) hilltribes.
De eerstvolgende 500 kilometers hebben we deels de oude, zuidelijke zijderoute van Marco Polo naar RUILI gevolgd (voor alle duidelijkheid voor de Countrygirls: zonder die knappe Bernard) en vervolgens via ZHANGFENG, TENCHONG en (het Bokrijkachtige) HESHUN terug naar MANSHI; een vermoeiende en vruchteloze reis ... waaruit weereens blijkt dat je niet alles mag geloven wat je leest (volgens "The exploration of Yunnan" van Jim Goodman zou deze regio vele hilltribes huisvesten) en dat timing (lees: marktdagen) belangrijk is.

's Anderendaags blijkt echter onze "lucky day" te zijn: 't is zondagmorgen, de taxi (voor de rest van de dag) staat klaar en de ochtendnevel trekt weg uit het dal ...wij dus opweg naar SANTAISHAN. Enkele uren later hebben we al 4 marktjes bezocht en de kleurrijke De'Ang gezien. Dankzij de vertaling van een passerende, lokale lerares, bezoeken we nog een Jinpo-dorp (achterop een brommer want de weg erheen is echt te slecht voor een auto) en later nog twee De'Ang-dorpen (terug met onze taxi) . . . het leed van voorbije dagen is weeral vergeten ! !

Maandag 07 april: we verlaten MANSHI (weer) en volgen de grens verder zuidwaarts.
Via NANSAN en GENGMA zijn we, 3 dagen later, in CANGYUAN waar het volgens lokale bronnen (alweer een leraar Engels; blijkbaar zijn zij de enigen die zelfverzekerd genoeg zijn (gezichtsverlies is een ENORM item in het Oosten) om hun taalvaardigheid te testen op die buitenlanders) 's anderendaags markt zal zijn.

Even tussendoor: in de meer afgelegen en vaak autonomere gebieden, rekent men nog volgens de maankalender die gebaseert is op een 5-dagen-week in plaats van de (voor ons gebruikelijke 7-dagen-week.

BULL'S EYE . . . alweer een voltreffer
(voor de collega's van de Romeo II: 't is lang geleden dat we dat nog eens gehoord hebben he) ... we komen het hotel nog maar uit en stuiten al op een stroom marktgangers van allerlei oorsprong en in traditionele kledij.
"En oep de mert hemme we wa gezien" (=poging tot dialect schrijven)
"Wa ??"
"Jaja, Wa !"
"Wa, wa is da ?"
De WA is een volk uit de omliggende bergen, bekend om hun altijdrokende pijp (zowel bij mannen als vrouwen), maar vooral berucht vanwege het feit dat zij tot 1960 nog "headhunters" waren. De mensenschedels die, gespiest op de dorpstotem, voorspoed moesten brengen, zijn vervangen door buffelkoppen en -verval gaat snel- tegenwoordig vooral door houten exemplaren.
Enkele kilometers ervandaan, bezoeken we ook de 3000-jaar-oude rotsschilderingen, die door de WA aan hun voorouders worden toegedicht.

Als we de ticketverkoopster nabij de rots verwarren met "Wo bu dong" (=ik versta je niet) en "tai gui le" (=da's te duur) krijgen we prompt 10 Yuan (=1 euro) korting (maar geen ticket !) . . . leuk toch.

Ondertussen zitten we terug in GENGMA, in afwachting van de markt morgen . . . maar meer hierover later.