Reisverhaal «Houayxai: een veilige haven vol avontuur»

TROPENTRIP | Laos | 0 Reacties 21 Februari 2014 - Laatste Aanpassing 01 Maart 2014

Na ruim een maand laten we Thailand achter ons. Gedaan met goed georganiseerd toerisme. Op naar Laos, een land dat volgens de Rough Guide in volle ontwikkeling is qua toerisme. Om de kat wat uit de boom te kijken en om de Laotianen echt te leren kennen, kozen we ervoor om ons eerst een week te engageren in project Kajsiab in Houayxai.

WELCOME @ DAAUW HOME

In tegenstelling tot wat we verwachtten, kwamen we niet met een bootje maar met een tuktuk aan in deze havenstad. Sedert enkele weken is de nieuwe Friendship brug open. Alle buitenlanders (behalve Laotianen en Thai) moeten via deze weg de met bus de grens oversteken. Een eerste verandering in dit snel evoluerende land die ook goed is voor hun portefeuille.

Eens aangekomen in Houayxai zochten we Daauw Home op (guesthouse van project Kajsiab), gevonden via Tripadvisor. Na een Laotiaanse lunch (een volledige kip, twee kommen groenten en veel rijst) en een babbel aan het kampvuur met de Nederlandse Lara (samen met haar Laotiaanse man de bezielers van dit project) besloten we om hier even te blijven plakken en mee te werken van op de achtergrond.

Het project bestaat uit een restaurant, guesthouse en homestay die gerund worden door Hmong (Laotiaanse bergstam). Dit project biedt via de homestay een veilige haven voor de Hmong. Ze kunnen er terecht met vragen of wanneer een familielid in de stad naar het ziekenhuis moet. In Daauw Home leren ze hoe een restaurant en guesthouse uitgebaat wordt. Alle opbrengst hiervan wordt geïnvesteerd in de homestay. In Laos is informatie zo ongelijk verdeeld en beperkt beschikbaar dat de zus van de bezieler op 13-jarige leeftijd aan een blinde darmontsteking overleed. Project kajsiab wil de Hmong empoweren, informatie bieden en voor zichzelf laten opkomen zodat zoiets nooit meer kan gebeuren.

AVONTUUR IN DE HAVEN

Onze rol in het project was niet helemaal duidelijk omschreven. Net zoals in het vorige project ging het om wederzijds leren. Wij konden de Laotianen wat van onze structuur en kennis van de Engelse taal bij brengen. Zij toonden ons dat alles met een glimlach en een vitesse lager ook mogelijk is.

De zoektocht naar onze taak in het project was dus al een avontuur op zich. Leen kon zich ten volle uitleven in haar creativiteit en structuur aanbrengen. Ondertussen probeerde Ruben contact maken met de Laotiaanse mannen door met hen samen te werken.

Tot het moment dat hij bij het brandhout verwerken zich in de hand zaagde... Even stress, gevolgd door verplichte platte rust. Ondertussen aan de betere hand.

DE BOOM IN

Om het avontuurgehalte nog wat de hoogte in te jagen (letterlijk), lieten we ons na enkele dagen overhalen om deel te nemen aan de Gibbon Experience. In samenwerking met de lokale bevolking werd het natuurreservaat 'Nam Kan' opgewaardeerd en werden meer dan 15 km ziplines geïnstalleerd. Ook al was dit aan de prijzige kant, toch wilden ons eens volledig laten gaan. Bij elke kampvuur in Daauw Home werden we trouwens door bezoekers verteld welke fantastische ervaring dit was.

Na een filmpje met veiligheidinstructies en een klein uur in de tuktuk kon het avontuur beginnen. Al na 100m kwamen we aan de eerste zipline over de rivier. Oh leuk direct volle bak, dachten we. Maar om aan de rest van het parcours te komen, stond een klim van 2 uur in een tropische hitte door de jungle op het programma. Gelukkig had men op regelmatige punten al bankjes gebouwd om wat te bekomen. Na de klim en de lunch werden onze inspanning ruim beloond. Niks beter om een hand te laten genezen dan een ferme portie adrenaline. We genoten volop, van de kick, van het uitzicht, van de natuur...

Na een dag door de jungle zoeven kregen we als onderdak een gigantische boomhut toegewezen. Leen voelde zich op deze hoogte niet zo op haar gemak. Gelukkig konden we ook bij de lokale bevolking slapen. En of het helemaal Lao was! Als avondmaal en ontbijt kregen we sticky rice, koude omeletten en wat gestoofde groenten op de aarden vloer in het hutje die de keuken voorstelde. Puur avontuur.

Ook van de avonturen van onze medereizigers waren we onder de indruk. In het dorp verbleef ook een Frans koppel die als architect en designer (zie je de link) kwam helpen om een nieuwe boomhut te bouwen. Ze startten met twee weken in de jungle om aan deze klus te beginnen. Van avontuur gesproken!